3 december de camper gaan we weer inleveren

3 december vandaag gaan we de camper wegbrengen.

We staan een beetje op tijd op iedereen moet zijn eigen spullen in gaan pakken. Dit doen we een voor een om elkaar niet in de weg te lopen. Zie al die troep maar weer in je koffer te krijgen. Ik had een heel systeem maar in zo'n kleine ruimte lukt dit niet helemaal. Wat ik niet kwijt kan gooi ik zolang in plastictasjes. We slapen nog een nacht bij Theresa zodat ik dan mijn koffer nog een keer goed kan inpakken. Vandaag hebben we afgesproken om mee te gaan naar een verzorgingshuis op bezoek bij een broer/neef van oom Kees. Samen met oom Leo het lijkt wel een reunie. De camper moeten we rond 13.00 uur in Sydney gaan afleveren. We moeten de camper nog een beetje toonbaar maken. Ursula en ik hebben onze koffers ingepakt en na het ontbijt gaat Johan aan de gang. Daarna nog even een sopje door de camper halen zodat we deze netjes af kunnen leveren. Oom Leo is inmiddels gearriveerd we moeten dan ook een beetje voortmaken om naar het verzorgingshuis te rijden. De koffers en andere spullen worden alvast in de auto van Theresa gezet zodat we leeg op pad kunnen. Wat ben ik geschrokken zeg van dat verzorgingshuis. Echt zulke kleine kamers en zo weinig privacy heb ik nog niet eerder gezien. Het is een tehuis voor oud militairen. De omgeving daarentegen is  wel mooi. We worden uitgenodigd voor de lunch en denk dat kan toch niet in een verzorgingshuis. Het ruikt in verzorgingshuizen vaak wat weeïg. We gaan buitenom naar een ander gebouw daar zit een restaurant en een soort van museum en bibliotheek. Het ziet er prachtig uit heel anders dan het verzorgingshuis zelf. Heel anders dan wij gewend zijn in Nederland. Vroeger was het bij ons niet veel anders maar tegenwoordig is er veel verbetert en heeft iedereen een ruime eigen kamer en voldoende privacy. Het eten is er prima en de bediening is vriendelijk. We maken kennis met twee tantes en nog een neef. Om 13.00 uur moeten we dan toch echt gaan en nemen afscheid van de gezellige familie. We gaan het avontuur aan om door het drukke Sydney te rijden. Johan heeft er een hard hoofd in maar volgens mij gaat het helemaal goed komen. De Tom Tom ingesteld en op weg gegaan. We worden omgeleid en komen daardoor niet over de Harbour Bridge dus ook geen tol betalen. Dat is weer een meevaller eindelijk zijn we op de plaats van bestemming gekomen. We zetten de camper neer op een van de weinige parkeerplaatsen die nog over zijn. Blijkbaar heeft iedereen zijn camper al ingeleverd. Johan heeft een hele lijst van kleine gebreken die hij samen met het verhuurbedrijf langs loopt. We hoeven de camper toch niet door de wasstraat te doen en er wordt verder nergens naar gekeken. Heb ik nog zo mijn best gedaan om de camper er een beetje toonbaar uit te laten zien. Nadat alles is afgehandeld gaan we naar de trein dat net om de hoek zit om zo naar de haven van Sydney te komen.  Vandaar uit nemen we de ferry naar Manly Beach. Daar kunnen we op de bus stappen naar het huis van Theresa. Al met al zijn we zo'n vijf en half uur kwijt om de camper weg te brengen. Dan kun je wel nagaan hoe druk het is en hoe groot de afstanden zijn. Niet eens een ijsje gescoord want we hebben opnieuw een dinerafspraak. We zorgen dat we netjes gekleed de deur uit kunnen dit keer gaan we ergens aan het strand eten. Oom Kees wil dit graag en wij doen natuurlijk er alles aan om hem weer in shape te krijgen door te wandelen en goed te eten. Want drie maanden verblijven in een ziekenhuis is niet niks. Omdat we niet gereserveerd hebben is het nog even zoeken naar een restaurantje die nog ruimte heeft. Heerlijk gegeten Fish en Chips en dit keer was het een normaal portie.  Na het eten hebben we oom Kees naar huis gebracht. Nog even een drankje met hem gedronken daarna naar het huis van Steef en Theresa gegaan om te slapen. Er staat nog wat op de planning voor onze laatste dag in Australië. Theresa en Steef hebben iets bedacht om onze dag zo plezierig mogelijk af te sluiten.