4 december laatste dag in Australie

4 december vandaag vertrekken we weer richtig huis.

Vandaag gaan we naar huis we vliegen van Sydney naar Dubai en van Dubai naar Zurich. Daarna ga ik door naar Amsterdam.
Vanmorgen nog even wat foto's gedownload en op reislogger gezet. Ursula heeft de foto's van haar op een USB stick gezet voor mij. De laatste foto's stuurt zij mij dan nog even door. Zij heeft echt prachtige foto's gemaakt. Daar kan mijn telefoon niet tegen op. We hadden afgesproken dat we rond 9.00 uur bij oom Kees zouden zijn voor het ontbijt. Omdat de foto's tijd kosten om over te zetten had Theresa al gebeld dat het iets later zou worden. Alle koffers weer ingepakt en in de auto gezet. Mijn koffer nog even gewogen precies 23 kilo. Dat is wat ik in Europa mee mag nemen. Maar we gaan kijken of mijn koffer niet gelijk naar Amsterdam gestuurd kan worden. Dan hoef ik niet nog een keer door de douane. Dat scheelt een heel gedoe dan steeds met zo'n zware koffer te moeten zeulen. Eerst ontbeten daarna zijn we met Steef langs het meer South Creek gaan wandelen. Theresa en oom Kees moesten eerst langs de dokter daarna zouden ze naar het koffietentje komen. Ik had nog gevraagd of ik deze wandeling op mijn slippertjes kon doen ja hoor met gemak. Nou ik heb het geweten hele vermoeide voeten. Mijn blaren hadden wat grote plekken achter gelaten en die branden een beetje.  Het was een mooie wandeling veel kaketoes gezien en gehoord. En ik heb een geluidsopname gemaakt van een soort kevers die vreselijke herrie maken. Toch wel weer anderhalf uur lopen door een prachtig natuur gebied. Ik ging nog even bij het water kijken werd ik gewaarschuwd door een mevrouw voor slangen die aan het broeden zijn. Niets gezien in het hele bos maar zeker op mijn hoede niet meer van het pad af geweken. Op de afgesproken plek koffie gedronken daarna zijn Johan, Ursula en ik een klein stukje terug gelopen en zijn we met de auto opgehaald. Anders was het nog een keer anderhalf uur lopen. We zijn daarna richting Sydney gereden met twee auto's de mannen in ene  auto en de vrouwen in de andere. Theresa is een pittige chauffeur en weet goed de weg in Sydney. We zijn over de Harbour Bridge  gereden, langs Heyde Park en de grote Kathedraal.  Verder langs de kust daarna naar een uitkijkpunt wat wederom een prachtig uitzicht had. In het park een drankje en wat gegeten. Daarna Bonbini Beach bekeken zij waren daar flink aan het verbouwen. Mooi parkachtig gebied vlak bij het grote strand waar veel backpackers komen. Daarna was het tijd geworden om richtig het vliegveld te gaan. We moeten rekening houden met file want het is erg druk op de weg. Op het vliegveld hebben we ingecheckt en de koffers afgegeven. Daarna met elkaar koffie gedronken totdat het tijd was om afscheid te nemen. Er hebben wat traantjes gevloeid dat was te verwachten na zo'n mooie tijd. En nu ons voorbereiden op de lange vlucht van Sydney naar Dubai is het 14 uur vliegen. We vertrekken rond 21.45 uur. Wat is 14 uur lang zeg. Weinig geslapen alleen een beetje zitten soezen. Veel kindertjes op deze vlucht die zo nu en dan huilde of hieper waren. Veel films zitten kijken tussen door kregen we eten en drinken. Op deze lange vluchten is dit goed geregeld. Na een slopende 14 uur waren we blij dat we in Dubai aankwamen. Redelijk snel door de douane heen wat waren ze weer vriendelijk. Twee uur wachten op de volgende vlucht deze ging prettiger ook al duurde deze vlucht 6 uur. Wij zaten dit keer vooraan in het vliegtuig waardoor je minder last had van de drukte van mensen die heen en weer lopen om naar de wc te gaan of even een loopje willen maken om hun benen te strekken. Ook hier weer even de klok bijstellen door het tijdsverschil lijkt het of je maar een dag onderweg bent. In Zurich aangekomen ga ik nog even mee de koffers ophalen en door de douane .We gaan nog even koffie drinken ter afsluiting van de vakantie. Marilena en de vader van Ursula stonden ons op te wachten met een soort spandoek en een gele roos. Weer tranen maar nu van blijdschap. Na de koffie zijn Johan en Ursula naar huis gegaan en ik op zoek naar de douane en de gate waar ik het volgende vliegtuig naar huis moet nemen. Om de tijd te doden nog wat aan de verslagen gewerkt zodat zij nog geplaatst kunnen worden. In het weekend de foto's toevoegen zodat de reis afgerond kan worden. Ik wil er een boekje van laten maken zodat ik het nog eens terug kan lezen. Want je vergeet snel al die namen van plaatsen die niet zo heel bekend zijn. Hier en daar zal ik de verslagen nog wat aanpassen. De laatste vlucht van Zurich naar huis was een vlucht om niet snel te vergeten. We zaten steeds in van die luchtzakken wat niet echt fijn voelde. Nadat we Zeeland naderde leek het of het vliegveld erg laag vloog. Het ging tekeer dit kwam door de wind/storm die er stond. De Zwitser die naast mij zat vloog regelmatig en had dit nog niet eerder meegemaakt. Ik dacht het gaat mij toch niet gebeuren dat ik na meer dan 20 uur onderweg te zijn in het laatste uurtje naar beneden stort. Ik was blij dat het vliegtuig aan de grond stond het bordje van de nooduitgang was al aangegaan tijdens het dalen. Gelukkig zijn we heelhuids terug op eigen bodem. Toch ook wel weer fijn nu nog even wachten totdat we eruit mogen. Het is nog een heel eind na de arrivels. We zijn er en ik ga zo snel mogelijk op zoek naar mijn koffer. Van het kastje na de muur gestuurd en heel wat heen en terug te zijn gelopen toch mijn koffer gevonden. Barry al even een berichtje gestuurd zodat hij weet dat ik eraan kom. En ja hoor Barry en Laurien en haar ouders stonden mij op te wachten. Wat fijn om iedereen te zien. We gaan gelijk naar de auto want we willen snel naar huis. Onderweg al wat verhalen vertellen en horen hoe het met iedereen gaat. En dan zijn we eindelijk thuis en wat ben ik benieuwd hoe het eruit ziet. Hans heeft de benedenverdieping helemaal opgeknapt alles netjes strak gezet en de wanden en plafonds gespoten. Dozy heeft de houten vloer opgeknapt. Het ziet er allemaal keurig uit ze hebben erg hun best gedaan. De schilder heeft de deurposten alvast in de verf gezet. De vloer moet nog uitharden niet met water aan de gang en ook niet met schoenen erop. We zijn allemaal moe van het gereis dat we niet lang daarna naar bed gaan. Heerlijk mijn eigen bedje geen kruip en sluip door maar gewoon in bed kunnen stappen. Nu nog slapen en de jetlag verwerken al twee dagen niet geslapen. Dag en nachtritme is zoek. Zondag naar Middelzand naar Hans en Laura en de kleinkinderen. Dan is het gezin weer compleet.
In de loop van de week ga ik de foto's erop zetten om het af te ronden. 
Wat was het een mooie reis en wat hebben we veel gezien. En wat ga ik Johan en Ursula missen. 6 weken met zijn drieën op pad geweest volop van ons avontuur genoten. Over 5 jaar gaan we weer dan gaan we de westkust bekijken maar eerst even sparen.