1 december laatste stranddagje vandaag

1 december vandaag gaan we heerlijk luieren aan het strand.

Vandaag wordt een dag van luieren en genieten een heerlijk strand dagje gepland. Het wordt erg warm zo'n 36 tot 38 graden oppassen voor verbranding. Na een dikke laag zonnebrand gesmeerd te hebben konden we vertrekken. Vanaf de camping is het een kleine 10 minuten lopen voordat we op het strand zijn. Vanaf de camping hoor je de oceaan al roepen de golven maken met hun kracht zoveel geluid. Op het strand lopen een paar mensen met hun hond, een eenzame surfer zoekt naar de juiste plek om het water in te gaan. Ons stekkie is gauw gevonden we ploffen gewoon zo snel mogelijk neer en proberen het water uit. Het is minder koud en nodigt uit om erin te gaan. Dit keer lijkt de stroming wat krachtiger te zijn. Je moet net na de branding proberen te komen dan kan je een beetje meedeinen tussen de golven. Daar is het wel wat dieper en soms kan je er even niet staan. De kracht van de golven is soms zo heftig dat je moeite hebt om te blijven staan. Je wordt zowaar gelanceerd als je niet uit kijkt. In het begin toch wat voorzichtig en niet te ver het water in maar o wat is het water lekker. De golven slaan tegen je benen gelukkig sta ik goed vast met mijn voeten verankert in het zand. Steeds een stapje verder proberen hoe doen die Aussies dit toch? In de verte zien we mensen in het water liggen. Het is toch een beetje durven om achter de branding te komen. Ook nu lukt het weer na een paar keer terug richting strand gespoeld te zijn. We vermaken ons een tijdje in het water. Maar er weer uit komen is ook nog een hele kunst. Je moet je door de juiste golf mee laten nemen en zorgen dat je snel op je benen staat en dan een sprintje trekken voordat de volgende golf je te pakken krijgt. Anders heb je de kans om weer mee gesleurd te worden. We gaan lekker op het strand liggen genieten van de zon en het uitzicht over de oceaan. Wat klinkt dat toch heerlijk. In de verte zien vaag een oceaanschip varen helaas de verrekijker niet mee om dit goed te bekijken. De surfer lukt het niet echt om een goede golf uit te zoeken en dobbert wat rond. Na een tijdje zien we een helikopter over vliegen zo langs de kustlijn. Het strand waar wij liggen is niet bewaakt geen lifeguard dus. Net na de middag zien we de helikopter nog een keer over vliegen. Daarna rijd er een 4wheeledrive van de lifeguard langs het strand. Hij zwaait vriendelijk en rijd zonder wat te zeggen door. De rest van de dag is het verder rustig. Er komen wat mensen het strand op maar vertrekken na een uurtje weer. Wij blijven natuurlijk zo lang mogelijk genieten. Ik ga toch nog het water in het lijkt wat minder wild te zijn. Ik zie wel de golven wat veranderen ze kruisen soms een beetje in het water. Maar even niet goed verankert in het zand wordt ik onderuit gehaald en bedolven onder de golven. Even weet ik niet wat boven en onder is en wordt over de bodem gesleurd. Ik kom weer boven en probeer zo snel mogelijk op te staan want de volgende golf komt er alweer aan. Het lukt mij om terug op het strand te komen weliswaar flink gescrubd.  Johan zei dat het spectaculair was om te zien. Gelukkig alleen een maar een paar striemen opgelopen. Het houd mij niet tegen om opnieuw het water in te gaan om het zand wat overal zit af te spoelen. Het begint wat te meer te waaien en het betrekt een beetje. Het weer kan zo veranderen om warm te blijven sla ik mijn handdoek om en ga in mijn stoeltje zitten. Gek eigenlijk want de temperatuur is nog steeds hoog. De wolken verdwijnen langzaam en na een tijdje brand de zon weer op je huid. Nog een keer het water in misschien wel de laatste keer wie zal het zeggen. Niet zo lang alleen om even af te koelen. Het blijft heftig en onvoorspelbaar de oceaan maar je wordt er zo door gefascineerd dat je het water wel in moet. Wat ook een vreemde gewaarwording is dat er zo nu en dan een hele warme lucht over je heen komt. Dat hebben we nog niet eerder gevoeld. Het wordt weer tijd om terug te gaan we lopen naar de opgang en tussen de duinen voelt het nog veel warmer aan. Met gemengde gevoelens loop ik samen met Johan en Ursula naar de camping. We nemen nog maar weer een ijsje zoals bijna elke dag en gaan de camper opzoeken. Vanavond wordt er niet gekookt maar gaan we uit eten. Nadat iedereen zich had ontdaan van het zand wat echt overal zat. Ik hoorde in de douche het tikken van de kleine steentjes die achter waren gebleven in mijn bikini. Het is 10 minuten lopen naar de eettentjes hebben ze ons verteld. We klokken omdat we wel  willen weten of zij dit keer de echte tijd of de Aussie tijd hebben meegegeven. En inderdaad dit keer binnen 10 minuten waren we er. Nu nog even kijken waar. We hadden niet al te veel honger en besloten dan toch maar voor de Fish en chips te gaan. We zagen dat de porties hier iets minder groot waren. Ik zag er lekker uit maar helaas ik merkte het eigenlijk gelijk al dit was niet de beste tent. We waren net op de terug weg dat ik mij niet tof begon te voelen. Johan en Ursula hadden nergens last van. De vis zwom bij mij alle kanten op mijn buik zwol op als een ballon. Dat is lekker dacht ik nou wordt ik nog ziek ook. Het zakte na een tijdje weer en dacht oké misschien valt het mee. Niet te veel aandacht aan geven dan is het er niet. We hebben nog een tijdje buiten gezeten het was nog heerlijk een echte zwoele avond. Maar goed na een tijdje had ik het wel gehad moe van de zon en zee mijn bed opgezocht. We vertrekken morgenochtend naar Oom Kees in Dewey. Dat was hem beloofd als hij uit het ziekenhuis zou zijn voordat wij zouden vertrekken.