17 november we gaan naar Fraser Island

17 november 2015 - Fraser Island, Australië

17 november vandaag gaan we een bezoek brengen aan Fraser Island.
Vannacht niet zo best geslapen ook nu weer geplaagd door de vliegende en stekende beestjes. Ik zal wel heel lekker bloed hebben. Na een aantal keren op mijn horloge te hebben gekeken was het eindelijk tijd om te gaan douche. Als ontbijt namen we een kop koffie en een banaan. Niet veel later konden we vertrekken. We worden opgehaald vooraan bij de ingang van de camping. We gaan met een bus een 4wheeldrive naar Fraser Island. Precies op tijd verschijnt de bus we zijn als eerste opgehaald samen met twee Duitse jongens die ook op de camping staan. De rest de groep hebben we hier en daar onderweg opgepikt. Na ongeveer een uur rijden kwamen we bij de Ferry aan die ons naar Fraser Island zou overzetten. Als we over zijn rijden we over het strand (Fraser Highway) waar we na ruim een half uur bij onze eerste stop zijn aangekomen. Eurobeach Resort daar drinken we koffie. Na ongeveer een klein half uurtje zijn we verder gegaan door de bush bush van het eiland. Een kermisattractie lijkt hier niets bij we worden van links naar rechte geschut. Ook dit keer zitten mijn ingewanden daar waar ze niet horen. Ik probeer toch van de rit te genieten en te luisteren wat de chauffeur en tevens reisleider te vertellen heeft. Hij praat snel en door het geschud bijna niet te verstaan. Af en toe even bij elkaar checken klopt het dat ik dit of dat gehoord heb. We worden naar het Lake McKenzie gebracht dit is een van de 60 meertjes die op Fraser Island zijn en bestaan alle uit zoetwater het is namelijk regenwater. Hier wordt ook de groep verdeeld omdat er een aantal twee dagen op het eiland verblijven. Wij krijgen een uur om ons daar te vermaken. Het water is heerlijk en je huid voelt na het zwemmen heel zacht aan net alsof je gescrubd bent. Jammer dat het zonnetje zo nu en dan achter de wolken verdwijnt. Na een uur lopen we terug en ja hoor de bus is er alweer. We rijden verder door de bush bush waar er van alles wordt uitgelegd over de bomen en struiken die hier groeien. Er is hier alleen maar zand en alles groeit door elkaar heen in dit zand. Het is tijd voor de lunch en gaan weer naar Euro Beach Resort. We zijn niet de enige die daar komen lunchen het is druk maar heel gemoedelijk. Na een heerlijke lunch zijn we verder gegaan. We crossen over het strand of het niets is. Op het strand mag je 80 km per uur en in de bush en rondom de resorts 40km per uur. Er is op het eiland een communicatie centrum aanwezig een helikopter voor eventuele reddingsituatie's en een politiepost. Ook hier kan je bekeurd worden voor speedlimit, het niet dragen van gordels enz. net als op het vaste land. Fraser Island is 90 km lang en 50 km breed. Op het strand zie je alleen maar voertuigen en geen mensen die liggen te zonnen. De oceaan in is erg gevaarlijk vooral de hoge golven en de stroming maar ook de Haaien, Jellyvish, Stingers enz. Op het eiland komen geen Kangoeroes en geen koala's voor. Op het eiland komen maar 5 soorten eucalyptusbomen voor en de koala's hebben  7 verschillende soorten nodig om te kunnen leven. Dit heeft te maken met dat zij zich vergiftiging door te weinig verschillende bomen. Kangoeroes komen niet voor omdat zij meer opervlakte nodig hebben en op Fraser Island heb je alleen maar zand en bos. We hebben een korte bush wandeling gemaakt bij het Central Station punt. Cameron onze reisleider heeft hier wat verteld over de verschillende bomen en wat ze van dit hout maken. Er staan bomen die gebruikt worden om masten van zeilschepen te maken en er staan bomen waar ze roerhoutjes voor de koffie van maken. Een groter verschil kan je niet bedenken. Daarna zijn we weer in de bus gestapt en ging de tour verder een deel door de bush en een deel over het strand. We komen op het strand bij wrak de SS Maheno aan dit ziet er op de folder anders uit. Dit komt het steeds verder de natuurlijke elementen. Sind 1935 ligt dit schip hier al nadat het door de storm waar zij in terecht zijn gekomen is vergaan. Het is vroeger een  Stoomschip geweest dat in de eerste wereldoorlog gebruikt is als hospitaalschip. Daarna is het voor verschillende doeleinde gebruikt totdat het tijdens de storm gezonken is. Na een aantal foto's gemaakt te hebben zijn we naar The Pinnacles gereden rotsen die ontstaan zijn uit zand van verschillende kleuren. Na dit schouwspel van zon en wolken waardoor de kleuren steeds veranderen zijn we  naar Eli Creek gegaan waar je door het stromende heldere water kan lopen en kan zwemmen. Er zijn jongelui die met een zwemband zich door het water laten afdrijven. Er staat in deze Creek een lichte stroming. We gaan hierna terug richting het Resort om wat te drinken of een ijsje te eten. Hier is ook de pick-up plek om mensen mee terug te nemen van hun tweedaagse trip. Er wordt tevens gewisseld van chauffeur Darren gaat zijn kunsten vertonen om op het strand te rijden en de weg naar het vaste land  terug te vinden. Onderweg naar de Ferry komen we nog een jonge Dingo tegen. Dat was nog even leuk om te zien omdat we die alleen gehoord hebben maar nog niet gezien. We maken de overtocht rond 16.00 uur en zijn rond 17.30 uur zijn we weer terug op de camping. Het is weer een prachtige dag geweest het weer was prima de Gids was super enthousiast en iedereen heeft het dan ook naar zijn zin gehad. Op de camping onder het genot van een drankje de dag doorgesproken en alle indrukken laten bezinken. Na een kleine maaltijd want echt honger hadden we niet zijn we ons gaan douche. In de schemering zag ik dat er in de verte water te zien was. Nog even in pyjama gaan kijken wat dit was. Komen we bij een soort haventje aan waar het water zo ver is terug getrokken dat er twee schepen volledig droog zijn komen te liggen. Een heel apart gezicht je kan zo naar je boot lopen. Er zijn vogels die heel veel lawaai maken en het lijkt erop dat ze je staan uit te lachen. We zijn terug gegaan naar de camper want het begint wel heel erg donker te worden. Omdat we de volgende dag op tijd eruit moeten om naar Tin Can Bay te gaan duiken we ons bed in. We gaan kijken bij de dolfijnen die in Tin Can Bay naar de kust komen. Ben benieuwd wat we hiervan kunnen verwachten.
 

Foto’s