18 november bezoek aan Tin Can Bay bij de dolfijnen en verder naar Byron Bay

18 november 2015 - Byron Bay, Australië

18 november. Tin Can Bay en Byron Bay
Vandaag weer vroeg uit de veren want als we de walvissen willen zien moeten we daar op tijd zijn. Het is ongeveer een half uur rijden naar het Plaatsje Tin Can Bay. Een hele snelle douche genomen en koffie met een ontbijtkoek als ontbijt te hebben genuttigd zijn we op pad gegaan.
Vrij snel waren we op de plaats van bestemming het was wel heel erg rustig daar. We gaan kijken waar we moeten zijn om de dolfijnen te kunnen bekijken. We werden door een echte oude Aussie vriendelijk begroet. Hij liep te zingen en zo nu en dan liet hij een bulderende lach horen. Er waren een aantal medewerkers van het National Park aanwezig zij begeleiden het voeren. Een van hen stond in het water en rond haar benen konden we beweging en zien. Er zwom een moederdolfijn met haar kleintje rond zo nu en dan zag je wat naar boven komen. We waren veel te vroeg er zou pas om 8.00 uur gevoerd worden. Uiteindelijk om 7.30 uur mochten we naar de waterkant nadat we onze slippers, tassen e.d. hadden afgeheven. Daarna onze handen hadden gespoeld voordat we bij de dolfijnen mochten komen. Er waren nog twee mannetjes dolfijnen die de Bay in kwamen. Er werd verteld dat de dolfijnen niet aangeraakt mochten worden en alleen je hand stil in het water mocht worden gehouden anders zouden ze schrikken. Er zijn altijd mensen die niet kunnen luisteren dus werd het nogmaals uitgelegd. Na een aantal foto's te hebben genomen zijn we koffie gaan drinken op het terras. Zo konden we alles in de gaten houden. Diegene die zich hadden aangemeld voor het voeren zouden geroepen worden als het tijd zou zijn. Johan wilde wel gaan voederen hij kreeg een stukje vis voor 5 dollar en mocht dit onder begeleiding aan een van de dolfijnen geven. Binnen 1 seconden was de vis naar binnen de foto heeft dit helaas niet vast kunnen leggen. Na dit avontuur zijn we verder gereden naar Byron Bay zo'n 420 kilometers. Het was een lange rit en een pauze in een klein dorpje waar we koffie hebben gedronken moesten we ook nog even geld pinnen. Het is soms niet mogelijk mijn creditkaart te gebruiken de pinautomaat geeft steeds een foutmelding. Nu al door mijn budget heen toch die bonus van mijn werk nodig! Johan heeft hier ook last van en heeft al navraag gedaan bij de bank maar konden niet aangeven waardoor het kan. Mijn andere pas doet het gelukkig wel dus zit ik niet zonder geld. Ik blijf het proberen en soms lukt het. Tijdens de koffiebreak nog even de plaatselijke krant bekeken of er nieuws was vanuit Parijs. Niet veel meer nieuws dan we al wisten. Nog steeds geschokt en leven mee met de families die hierbij betrokken zijn.
We hebben nog een paar uur te gaan voordat we de camper op de campingplaats van First Sun Campingpark kunnen neerzetten. Het is tevens de duurste camping tot nu toe . Deze camping rekent 75 dollar per nacht. Zij hebben vast gouden kranen in het douche gebouw. Je hebt voor alles een code nodig om het terrein op te komen, gebruik te maken van de sanitaire voorzieningen enz. Maar we hebben weer wifi. Ik denk dat het zo duur is omdat je direct het strand op kan lopen en er is bewaking op het terrein vanaf 21.30 uur. We krijgen bezoek van een neef van Ursula dat is even gezellig. Zij hebben verhalen en herinneringen opgehaald van de tijd dat Ursula 27 jaar terug in Australië was. Hij kon niet te lang blijven omdat zijn vrouw moest werken en hij samen de kids naar bed moest brengen. Wij zijn gaan eten in het dorp wat erg toeristisch is en hier ook op in spelen. Tot nu toe het drukste dorpje tot nu toe met vakantiegangers. Wat opvalt is dat hier de Aussies mannen veel baarden dragen, lang haar en veel tatoeages hebben. Vrouwen hebben hier ook wel veel verschillende steilen van haardracht en kleding. De buitenlanders die hier komen en verblijven zijn toch wel voor wat betreft kleding en haardracht wat expressiever dan de gemiddelde vakantieganger. Hippies met dreadlocks en piercings en fleurige kleding is het straatbeeld in deze badplaats. De winkeltjes zien er gezellig uit en de bars en eettentjes zijn afgeladen vol. Er klinkt overal gezellige muziek. We maken na een heerlijke maaltijd van spaghetti met vis nog een rondje in het centrum. Er zijn hier wel zwervers die zich te goed doen aan bier en wijn en Hash of ander geestverruimende middelen. Het is een mooie avond en sluiten dan ook nu weer een geweldige dag af. Morgen is het de bedoeling om naar familie van Ursula te rijden zij wonen in Zuid Wales dit is nog wel een flink stuk rijden. Maar in de ochtend gaan we eerst naar het strand voor een paar uurtjes. Het ziet er zo uitnodigend uit dat kunnen we niet laten schieten.

Foto’s

1 Reactie

  1. Manuela:
    20 november 2015
    ik zal kijken of ik kan regelen dat je alsnog een bonus van je werk krijgt, ha,ha!
    als ik je verhalen lees begrijp ik dat je geld er door heen vliegt!
    veel plezier xx