19 november van Byron Bay naar Macksville

19 november We vertrekken van Byron Bay naar Macksville in Nieuw Zuid Walis
Na een redelijke nacht zijn we rustig aan opgestart. Het is prachtig weer en om 6.30 uur al meer dan 24 graden. Dat beloofd wat voor vandaag. Na het ontbijt de boel ingepakt en een parkeerplaats gezocht net buiten de camping en vlak bij het strand. Eindelijk de oceaan in met heerlijke hoge golven. We zoeken een leuk plekje uit op het strand gooien onze spullen neer en duiken gelijk de oceaan in. Het is heel even koud maar dan voelt het heerlijk aan. We genieten met volle teugen en hebben eigenlijk geen zin om nog iets anders te gaan doen dan in het water en op het strand liggen. Dat doen we dan ook voor een paar uur. Te lang kan ook niet want het is niet goed voor je huid. We smeren de hele dag factor 50 en willen niet verbranden. Rond het middag uur pakken we na nog twee keer het water in te zijn geweest onze spullen bij elkaar en gaan verder. We hebben de familie van Ursula laten weten dat we rond een uur of half vijf ongeveer bij hun kunnen zijn. We rijden hele lange stukken recht toe rechtaan . Het landschap verandert steeds in verschillende natuurgebieden. Dat maakt het steeds weer interessant. Onderweg zou ik wat kunnen lezen maar het is veel te mooi om naar alles te kijken wat er onderweg te zien is. We willen dan ook niets missen want de kans dat je hier weer komt is heel erg klein. We doen een stop bij een koffietentje aan de kant  van de weg. Dit is niet meer dan een omgebouwde caravan en het ziet er wat armoedig uit. Maar de koffie is echt fantastisch. In de camper kunnen we alleen oploskoffie maken dat is natuurlijk naadje. We genieten van de koffie en maken het aangebroken pak koek met z'n allen soldaat en gaan weer verder. We komen uiteindelijk bij het gedeelte waar er tol moet worden betaald we kunnen nog van de weg af om een andere route te nemen. Johan vraagt wat doen we ik zei ga hier er maar af niet weten dat we rechtstreeks het vliegveld van Brisbane opreden. Ik was de Highway wel een beetje zat en verlangde naar een meer toeristische route. Maar dit was het ook niet dus toch de Highway weer op. De tol moet je binnen drie dagen via internet betalen doe je dit niet dan heb je een fikse boete. We rijden verder ik vraag of we nog wat van de Goldcoast kunnen zien. Toch de Highway even achter ons gelaten om een stukje van deze kust te mogen zien. Ursula en ik zijn even uit de camper gestapt om foto's te nemen.  Wat een huizen staan hier maar ook hele hoge flatgebouwen. En mooie auto's ik snap waar de naam vandaan komt. Super gewoon om te zien maar om hier nou een dag het strand te gaan bezoeken heeft geen echte meerwaarde. We laten de Goldcoast voor wat het is. Na een tijdje rijden ziet Johan een grote Ananas langs de weg staan. Ursula herkent het direct en zegt hier moeten we even heen om een glas Ananassap te drinken want dat is hier zo goed. De camper aan de kant gezet en gaan kijken hoe Ananassen groeien. Ik dacht dat dit aan een boom groeide maar het is een plant. Ook weer iets geleerd. Maar meer dan een paar hele kleine ananassen hebben we niet gezien. We gaan naar de balie om te vragen of zij ananassap hebben helaas alleen op zaterdag wordt dit nog maar geschonken. Gedesillusioneerd zijn we verder gereden. Ursula zei dat er wel heel veel verandert is in die 27 jaar. Dat moet wel want anders zou het niet goed zijn als de tijd stil blijft staan. Voor sommige dingen is het wel jammer omdat niet alles ten goede verandert maar dat is in ons land natuurlijk ook zo. We rijden verder en na een tijd zien we een grote banaan aan de kant van de weg nee hè we rijden hier snel voorbij. We hebben vandaag te maken met heel veel wegwerkzaamheden. Zij  bijven voor ons vlaggen met de oranjevlaggetjes langs de kant van de weg. Toch aardig van ze dat ze de Hollanders hierin tegemoet komen.  Eindelijk komen we dan aan bij Anita  en familie een nicht van Ursula. Het was even zoeken want zij wonen vlak bij de wegwerkzaamheden waar zij een nieuw Highway gaan aanleggen. Ter compensatie is hun huis van isolatieramen en Airco voorzien. Nu maar afwachten of dit voldoende is en dat de weg niet te veel aan geluid overlast geeft. Het is een warm ontvangst heerlijke koffie gedronken en Ursula kon gelijk verslag doen wat we zoal beleefd hadden. Foto's van haar gezin  en familie laten zien en foto's van onze trip. De dochters van Anita waren ook thuis zij hebben vakantie. We gaan met zijn allen uit eten Anita heeft een lange dag gehad en geen zin om te koken. Prima natuurlijk we gaan bij de club uit eten. Bij deze club hoef je niet geregistreerd zijn om te gaan eten. Het ziet er gezellig uit de kerst versiering zit al op de ramen geplakt. Met deze temperaturen heb je geen idee van de kerst. Heerlijk gegeten het was weer veel te veel. De maaltijden die zij serveren zijn heel groot. Rond 21.30 uur weer terug nog even nagezeten en  even gedoucht rond 23.30 uur naar bed. Het was een lange dag maar weer super genoten. Afgesproken dat we uit gaan slapen. Anita  en haar man moeten werken. We zien wel wat de dag ons gaat brengen.