23 november een bijzondere dag

23 november een bijzondere dag ver van huis en gezin.
Vandaag gaan we een dagje naar het strand. Helen en Lee moeten werken zij kunnen helaas niet mee. We gaan naar het strand dat Helen ons heeft laten zien en waar we gewandeld hebben. Na het ontbijt gaan we op pad. Lee geeft Johan een grote hoed mee omdat hij tijdens de wandeling van de dag ervoor zijn nek heeft verbrand. Hij heeft ook nog een tent om uit de zon te kunnen zitten want het wordt bloedheet. Gewapend met een koelbox vol  koud water en een biertje voor Johan komen we dag wel door. Er zijn niet veel mensen op dit strand en daardoor heerlijk rustig. We hebben onze spullen neer gelegd en de tent een soort partytent opgezet wat nog niet zo makkelijk ging. Nadat alles stond zijn we het water ingegaan het was in het begin even fris maar daarna zalig. Eindelijk in het water zonder dat er gevaar is voor haaien, krokodillen, Stingers enz.
Er stond wel een sterke onderstroming en de golven zijn krachtig. We lieten ons heerlijk meevoeren met de golven zo het strand weer op. Door de kracht van de golven  moest je nog uitkijken dat je je bikini niet kwijtraakte. Na het plezier in het water heerlijk van het zonnetje genoten. Boekje gelezen en wat gedommeld. Vandaag is het moeilijk om van het ene moment te genieten en het andere moment zo verdrietig te zijn. Ik laat het maar een beetje over mij heen komen. Het is wel heel fijn om aan het strand te zijn en bij de oceaan. Als ik thuis was geweest was ik ook naar het strand gegaan en naar de zee om Hans te gedenken. Na een tijdje dat allerlei gedachten en herinneringen zijn  gepasseerd het water weer in gegaan. Dit blijft de hele dag terugkeren en dat is goed. Om een uur of twee begon het wat te dreigen maar de donkere wolken trokken snel verder. We hebben een heerlijke middag gehad op het strand dat we zo gaat als voor onszelf hadden. Rond 4.30 uur zijn we gaan inpakken we moeten nog wat bootschappen doen voor de BBQ van vanavond. Maar nu die tent weer in elkaar klappen dat gaat niet zo maar er moet een hamer aan te pas komen om het voor elkaar te krijgen. Na lang aanmodderen lukt het om het pennetje wat de boosdoener was naar binnen te slaan zodat de tent ingelapt kon worden. Op naar de camper inladen en vertrekken naar de supermarkt. Onderweg wilde we nog naar een kerkje om een kaarsje te branden voor Hans maar helaas het kerkje was dicht. Niets aan te doen jammer dat wel. Bij de supermarkt hebben we gelijk boodschappen voor een paar dagen meegenomen. Het was al aardig laat geworden en wisten niet precies hoe laat de familie van Helen gewend zijn te eten. Rond 18.00 uur reden we hun erf weer op. Ik wordt verast door de familie met een geschenk om mij te steunen zij weten als geen ander wat het betekent omdat zij 15 jaar terug een dochtertje  hebben verloren. Weer even een slik momentje omdat ik dit helemaal niet had verwacht. Nog erg onder de indruk van dit gebaar worden ondertussen de voorbereidingen gemaakt voor de BBQ. Gelukkig was het snel voor elkaar zodat de BBQ aangezet kon worden. De mannen hebben het vlees geregeld en de vrouwen de salade e.d. Heel gezellig met 7 man gegeten  2 van de 4 kinderen waren helaas niet aanwezig i.v.m. werk. Na een gezellige avond en alvast de kinderen gedag te hebben gezet zijn we naar bed gegaan. We willen op tijd vertrekken om naar Nelson Bay te rijden. Onderweg willen we de Dangel Vals waterval nog gaan bekijken dit betekent een heel stuk naar boven en het zelfde stuk terug voordat we verder naar het zuiden af kunnen zakken. Dit wordt meer dan 500 kilometer rijden.