24 november Hans jr is jarig vandaag. We vertekken naar Nelson Bay

24 november We vertrekken weer en gaan verder met onze reis. We zakken verder af naar het zuiden.
Vanmorgen was iedereen vroeg wakker en klaar om de spullen te pakken. Aankleden, douche en ontbijten. Omdat wij zo vroeg waren en de familie nog op een oor lag hebben we dit keer het ontbijt in de camper klaar gemaakt. En hebben we ons met de franse slag gewassen en aangekleed. We gaan op de camping uitgebreid douche vanavond. Rond 8.00 uur is er dan toch beweging in het huis Ursula gaat kijken. In de tussen tijd ruimen Johan en ik de Camper op zodat we snel kunnen vertrekken. Er worden nog wat foto's gemaakt en dan is het toch tijd om afscheid van elkaar te nemen. Dit is weer zo'n emotioneel momentje voor iedereen. We gaan en worden uitgezwaaid door Helen haar man is weer aan het werk gegaan hij houd hier niet zo van denk ik. We zien de kangoeroes bij de buren op het veld heen en weer huppen. Hellen had gezegd dat zij bij hun op het veld s'morgens vroeg en in de avond zitten. Alleen wij hebben ze niet gezien net zo goed als we nog geen koala in de boom hebben zien zitten. We rijden dezelfde weg als dat we met Treves en Anita hebben gereden de Waterval is in het gebied van het Dorrigo National Park. Na ongeveer anderhalf uur komen we bij de look-out van de Dangar Falls aan. Wat een mooie waterval na wat foto's te hebben genomen vonden we het raar dat je hier niet kon wandelen. Toch even verder gekeken en ja hoor er liep een pad naar beneden. Er wordt gewaarschuwd dat het gevaarlijk was om over de stenen te lopen. Even terug naar de camper zodat iedereen zijn wandelschoenen kon aantrekken. Het pad gevolgd wat nog wel meeviel maar ik was toch blij dat ik schoenen aan had en geen slippertjes. Het was soms erg steil en aan het eind inderdaad allemaal rotsblokken. Mooi om dit van dicht bij te kijken zien. Er zijn nog een aantal foto's gemaakt om vast te leggen dat we er geweest zijn en niet alleen vanaf de look-out hebben gekeken. Nu we dit gezien hebben kunnen we weer verder het is nog een heel eind rijden naar Nelson Bay. We rijden weer op de Highway en zien langzaam het gebied veranderen de kleuren worden feller het ziet er allemaal veel groener uit. Veel koeien lopen hier op uitgestrekte velden dit keer zien de koeien er ook wel gevoed  uit en niet zo mager als we in het begin van onze reis gezien hadden. Maar het blijft mij verbazen hoe het landschap verandert zo zit je in een regenwoud , zo zit je in open vlakte en zo rij je weer langzaam naar boven in de bergen om vervolgens weer langs de oceaan te rijden. Dat ga ik straks heel erg missen vooral het regenwoud hier zou ik uren in kunnen rondlopen er is zo veel te zien. We stoppen onderweg om te tanken wederom doet mijn creditcard het niet. Hier begin ik behoorlijk van te balen. Je staat gewoon voor ...... Maar goed gelukkig mijn ander pas doet het wel alleen kan ik hier niet altijd mee betalen. Als ik een keer knap internet heb de bank maar informeren van het  niet gebruiken van mijn creditkaart. We halen gelijk een ijsje want we vinden dat we dat wel weer verdiend hebben. We hebben de Highway verlaten om de toeristische route te pakken en zo nog iets van de omgeving te zien. Je komt langs een gebied met allemaal kleine meertjes dat is een heel mooi gebied. Bij een van de meertjes hebben we wat foto's gemaakt Port Stephens-Great Lakes marine park. We rijden verder en maken de keus om toch helemaal door te rijden naar Nelson Bay we hopen dat we daar een camping kunnen vinden. Na een tijdje toch weer de Highway op omdat het anders te veel tijd gaat kosten. Rond 19.00 uur komen we naar even gezocht te hebben op de camping Halifax aan. We zien dat het park dicht is maar dat we vooraan het park tegenover de receptie mogen gaan staan. We kunnen stroom pakken en we kunnen douchen. We gaan gelijk even rondkijken zodat we weten hoe het eruit ziet voordat het donker wordt. Het strand aan de voorkant aan de camping ziet er net zo geweldig uit maar aan de zijkant is er een strand dat allen voor de gasten van de camping is en dat ziet er wel goed uit zover we dat kunnen beoordelen. het sanitair is in orde en we hebben al een plekje uitgezocht om voor een paar dagen te blijven staan. We gaan koken want we hebben na zo'n lange zit wel trek gekregen. Helaas hebben we geen internet en kan ik Hans JR niet via Facetime feliciteren dat ga ik doen zodra morgen de receptie open is. Vanavond maken we er een rustig avondje van we lezen wat en schrijven alvast om dit later te kunnen plaatsen in ons reisblog. Johan wil van ons weten wat we willen blijven we hier staan of gaan we vrijdag verder naar een andere camping. Ursula en ik hadden al bedacht dat we als we het hier gezien hadden nog wel verder wilde kijken. Ook johan had dit voor zich zelf bedacht dus dat is dan geregeld. Zodra morgen de receptie open gaat gaan we ons aanmelden dat we tot vrijdag willen blijven. We gaan een paar mooie dagen tegemoet en willen dit op het strand doorbrengen. Verder willen we kijken of er nog iets te doen is in deze omgeving. Ze zeggen dat de dolfijnen zich hier in deze baai of in ieder geval hier in de buurt laten zien. Ook dit maar even navragen bij de receptie.